Wsi spokojna, wsi wesoła...

Pierwsze 23 lata mojego życia mieszkałam na wsi. Wsi na krańcu świata, gdzie autobus przejeżdża 2 razy dziennie (poza wakacjami, weekendami, świętami itp. bo w te ni nie jeździ...), gdzie jest jeden sklep, a wszystkie domy są przy jednej drodze. Wsi, w której każdy każdego zna i każdy o każdym wszystko wie.

Gdzie sąsiadki są "ciociami" a okoliczne dzieciaki traktuje się jak rodzeństwo.

Lubię tam jeździć w każdym możliwym momencie. Lubię wyjść rano w piżamie na podwórko i wypić kubek ciepłej herbaty. Lubię słuchać wieczorem cykania świerszczy i rechotu żab (choć panicznie się ich boję). Kocham patrzeć w gwieździste niebo, którego tak mi brakuje w oświetlonym mieście.

Wieś ma w sobie więcej życzliwości, więcej wzajemnej pomocy między ludźmi, więcej zaufania.

Mimo, że w mieście mieszkam w skupisku zwanym blokiem, to jakim zdziwieniem moich sąsiadów było, gdy mówiłam im "dzień dobry" na klatce. Przecież to nic takiego - zwykłe pozdrowienie, uśmiech na twarzy, a daje tak wiele.

Gdy jadę na wieś uśmiechy mieszkańców widzę bez przerwy.

Miasto niesamowicie "goni", każdy gdzieś się spieszy, każdy pędzi, wszystko odbywa się szybko.

Na "mojej" wsi czas płynie wolniej, można wyczuć blogi spokój.

I spacer jest przyjemniejszy...

Jarek i Borys

Jedyną okazją by coś działo się szybko jest wiejski festyn, który w tym roku miał swoją "drugą edycję".

I o ile życzliwość wśród mieszkańców to norma, tak pomoc w organizacji znikoma.

Zawsze można liczyć na te same osoby - można by rzec "niezawodne".

Ja oczywiście - choć dzieli mnie odległość 200km - zgłosiłam się, że mogę pomóc.

Przydzielono mi organizację loterii fantowej. Do pomocy wzięłam siostrę. (no i mojego super-męża, który dzielnie dźwigał fanty).

W tym miejscu powinna być ładna fotorelacja - jednak osoba której zaufałam i z którą ustaliłam, że zrobi zdjęcia do dziś mi ich nie przysłała (już dość mam słów "wieczorem wyślę", "daj mi czas do jutra" - minął prawie miesiąc!). Nie lubię takich niesłownych osób.

Na szczęście zdążyłam zrobić kilka zdjęć jeszcze zanim się wszystko na dobre zaczęło.

Najwięcej atrakcji było oczywiście dla dzieci - były zjeżdżalnie, był zamek do skakania, był basen z łódeczkami. Pokazy żonglerki, wielkich baniek. Wata cukrowa.

Dla każdego były kiełbaski z grilla (mój mąż robił za "grill-mastera"), grochówka, napoje - wszystko za darmo.

Był kącik z kawą, herbata i ciastami które upiekły mieszkanki wioski.

Był "ogródek piwny" i zabawa do nocy przy muzyce puszczanej przez dj'a.

Był fantastyczny pokaz tancerzy ognia (wyglądało to niesamowicie nocą).

I była oczywiście loteria, która okazała się hitem festynu. Mieliśmy ponad 300 losów, które rozeszły się migiem. A kolejka stała jeszcze długa...

Nie mogę tu nie wspomnieć o sponsorach, którzy podarowali na nią fanty.

Ja w szczególności dziękuję 3 firmom, które przesłały fantastyczne produkty:

Niezawodnej ewaija.pl, która podarowała bańki mydlane, kauczukowe piłki, kule świecące, świecące kolorowe długopisy, karty do gry, lakiery do paznokci, gry itp.

CzuCzu przesłało fantastyczne książki edukacyjne.

Zaopiekuj się mną podarowało na loterię książki oraz przywieszki.

Bardzo Wam dziękuję - w imieniu swoim, jak i obdarowanych osób.

I jeszcze kilka zdjęć z tego dnia:

Grillmaster ;)

Jak szanowna Pani Fotograf dośle mi zdjęcia to na pewno je tu wstawię...

Miło, że są takie momenty, gdy mieszkańcy mogą się zintegrować, oderwać choć na chwilę od codziennych obowiązków. Miło mi było usłyszeć, że loteria, za która byłam odpowiedzialna była hitem festynu, że była przygotowana bardzo dobrze i przeprowadzona sprawnie.

Pieniążki zebrane na loterii zostały przekazane na cele wioski.Potrzeb dużo, więc na pewno zostaną dobrze rozdysponowane.

Lubię wiedzieć, że powierzone mi zadania robię dobrze.

Chciałabym na stałe mieszkać na wsi... Najlepiej w pobliżu Gdyni, bo miasto też ma swoje plusy! ;)

To może na koniec mała ankieta - wieś czy miasto? Co wolicie?